«علی مسیو» متقاضی سینما حقیقت / «نباید فقط به منابع آرشیوی اکتفا کرد»
تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۹۸۴۳۳
مسعود میر مستندساز و روزنامهنگار معتقد است: در ساخت آثار تاریخی، مستندسازها نباید به منابع آرشیوی اکتفا کنند و خودشان هم باید به کشف منابع تازه و جستجوهای مترقی بیاندیشند.
به گزارش ایسنا، مسعود میر مستندساز و روزنامهنگار که با مستند «علی مسیو» متقاضی حضور در شانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» شده است، درباره نحوه ساخت این فیلم به صورت مختصر گفت: باید بگویم کلیت فیلم یک دغدغه شخصی بود، در واقع آشنا شدن من با "علی مسیو" خیلی اتفاقی رخ داد و بعد از آن به یک دغدغه شخصی تبدیل شد به این صورت که چرا هیچ چیزی درباره این شخصیت نمیدانم و سپس با تحقیق و پژوهشهایی که انجام دادم به این نتیجه رسیدم که بسیاری از افراد که حتی با تاریخ مشروطه و انقلاب مشروطه غریبه نیستند نیز اطلاعات چندانی درباره علی مسیو ندارند و کار از همین جا شروع شد و درنهایت با مساعدت مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی که با این طرح موافقت کرد، قصه ساخت «علی مسیو» رسما آغاز شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این فیلمساز درباره مدت زمان تولید و روند تحقیق پروژه بیان کرد: شروع کار به نوعی از سال ۹۶ اتفاق افتاد با این حال پیشتر نیز حدود سالهای ۹۳ یا ۹۴ سفری به تبریز داشتم و آنجا با علی مسیو آشنا شدم و به نوعی دغدغهام شناخت این شخصیت شد. در آن زمان خانه موزه علی مسیو تازه افتتاح شده بود و من نیز به مرور در مورد علی مسیو تحقیقاتی را شروع کردم و به روزنامهها و کتابها سرمیزدم و نکات کوچکی در مورد او مییافتم، تا اینکه تقریبا در سال ۹۸ شناخت این شخصیت به یک دغدغه جدی برای من بدل شد، اینطور که مصمم شدم برای علی مسیو حتما کاری انجام دهم و حدود یک سال بعد از آن، این موضوع در قالب یک طرح به مرکز گسترش ارائه شد. از سال ۹۹ پروژه به صورت جدی آغاز شد و یک دوره ۶ ماهه فشرده پژوهشی را در آن دوره از سر گذراندیم.
این روزنامه نگار در ادامه تاکید کرد: اما باید درباره فیلم نکتهای را عنوان کنم و آنهم اینکه تا آخرین روز تصویربرداری مستند «علی مسیو» ما درگیر کشف بودیم یعنی اینگونه نبود که ما با یک امر مسلم و مسجل، قصه علی مسیو را تعریف کنیم. مثلا ما در نیمه فیلم به این قطعیت رسیدیم که جایی که خانه موزه علی مسیو نام گرفته،ثبت ملی و افتتاح شده، اصلا خانه این شخصیت نبوده است. منظورم این است که در طی پروژه به کشفهای تاریخی رسیدیم. مثلا مرگ علی مسیو که در هر کتاب و سند تاریخی به اتفاقی بودن آن در ۴۴ سالگی اشاره شده به هیچ عنوان مورد قبول گروه پژوهشی ما نبود تا اینکه به نشانه های تازه ای دست یافتیم. اغراق نیست اگر بگویم حتی در مرحله تدوین هم ما خودمان را روتوش میکردیم چرا که ذات قصه علی مسیو که رهبری یک مرکز غیبی را برعهده داشت اینگونه بود که نکات مغفول و ناگفته و پنهان زیادی داشت.
مسعود میر درباره مصائب دوره تولید فیلم گفت: ساخت این پروژه همزمان با ایام کرونا آغاز شد و ما با وجود داشتن نامه معرفی از مرکز گسترش، حتی برای اسکان در تبریز هم مشکل داشتیم. این پروژه اما با همه سختیهایش سال گذشته در همین ایام سرانجام به پایان رسید.
این مستندساز درباره تاثیر منابع آرشیوی بر ساخت پروژههای تاریخی مانند «علی مسیو» عنوان کرد: بگذارید من نکته دیگری را بگویم، اینکه ما مستندسازان باید خودمان یک قدم به جلو بیاییم، منظورم این است که مثلا ساده ترین کار برای من این بود که به استناد همان ۵ یا ۶ کتابی که در آنها به علی مسیو اشاره شده است، فقط مستندی میساختم که در آن میگفتم بچههایش روز عاشورا کشته شدند و خودش هم در ۴۴ سالگی از دنیا رفت اما حرف من این است که جماعت مستندساز، اهل فرهنگ و تاریخ نگار باید یک قدم به جلو بیاید و از جایی بالاخره خودمان ، ضعف تاریخی خود را برطرف کنیم. حال چطور این کار را انجام دهیم؟ پاسخم این است که به آن چیزی که میبینیم اکتفا نکنیم، چراکه ما در واقع همان سند و مدرکهایی را با مستند خودمان تهیه میکنیم که احتمالا یک قرن بعد آیندگان به آن رجوع می کنند ، پس باید راه را درست برویم.
این مستندساز در پایان درباره عملکرد جشنواره «سینماحقیقت» که در آستانه برگزاری است هم گفت: در ابتدا باید بپذیریم «سینماحقیقت» و جشنوارهای که مربوط به سینمای مستند است قاعدتا جنس مخاطبش خاص تر است و این مربوط به ایران نیست بلکه در دنیا هم اینچنین است؛ شما خیلی راحت میتوانید میزان علاقهمندان برای پیدا کردن بلیت در جشنواره فیلم برلین را با ایدفای هلند مقایسه کنید. منظورم این است به نوعی جشنواره مستند تابلویی بالا میآورد و میگوید من برای عموم نیستم و ما باید با این موضوع کنار بیاییم. نکته دوم اینکه جشنواره «سینماحقیقت» به نظر من با وجود فراز و فرودهایی که داشته، عمود خیمه خود را جای درستی بنا کرده است.
«سینما حقیقت» حتما دورههای خوب، معمولی و ضعیف داشته اما با این حال در هر صورت قالب و عمود این خیمه درست بنا شده است و پیشنهاد من برای بهتر شدن جشنواره هم از این قرار است که بهتر است بخشهای ویژهای مانند دوران کرونا به این رویداد هنری اضافه شود که بعدها وقتی به دوره شانزدهم جشنواره نگاه شد، همه بدانند که احوال مستندشده ایران سال ۱۴۰۱ چگونه بوده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: قیمت طلا تعطیلی مدارس تيم ملی فوتبال ايران جام جهانی ۲۰۲۲ قطر علی مسیو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۹۸۴۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فیلمی که همه را شوکه کرد؛ بیماری ترانه علیدوستی چیست؟
زیسان: مادر ترانه علیدوستی در ارتباط زنده با مخاطبانش در اینستاگرام از ابتلای این هنرمند سرشناس ایرانی به یک «بیماری ناشناخته» خبر داد که منشأ آن مشخص نیست و از همگان خواست که برایش دعا کنند.
به گزارش زیسان، نادره حکیمالهی، مادر ترانه علیدوستی، روز یکشنبه دوم اردیبهشت، گفت: «حال ترانه خوب است، ولی خوب نبوده؛ بیماری سخت است. بهخصوص که منشأ آن مشخص نیست. من نگران بودم، اما از نگرانی درآمدم. برایش عشق بفرستید و دعا کنید.»
ترانه علیدوستی در حال حاضر در بیمارستان بستری است و تصویری نیز از او منتشر شده، اما مشخص نیست مربوط به بیماری اخیر اوست یا مربوط به گذشته است.
در روزهای اخیر شایعات زیادی درباره این بازیگر برجسته سینما منتشر شده و بسیاری از علاقمندان او را نگران کرده بود اما با توضیحات مادرش کمی وضعیت او روشنتر شده است. با این حال همچنان نگرانیها در مورد شرایط او پابرجاست.
کاربران زیادی از روز گذشته برای ترانه علیدوستی آرزوی سلامتی کردهاند. ترانه علیدوستی یکی از زنان تاثیرگذار سینمای ایران در سالهای پس از انقلاب است که محبوبیت قابل توجهی بین مردم دارد.
او در سال ۹۵ پیش در صفحه توئیترش از ابتلایش به بیماری «کلاستروفوبیا» خبر داد و گفته بود به خاطر این بیماری به ندرت میتواند سوار مترو یا اتوبوس شود. تنگناهراسی یا کلاستروفوبیا به ترس از گیر کردن در یک مکان تنگ و راه گریز نداشتن در محیطهای بسته گفته میشود.
بررسیها نشان میدهد که ۵ تا ۷ درصد از مردم جهان دچار تنگناهراسی هستند ولی تنها درصد کمی از آنها از درمان برخوردار شدهاند. درباره اینکه ترانه علیدوستی به خاطر همین بیماری بستری شده یا نه هنوز توضیحی داده نشده، اما بعید به نظر میرسد ارتباطی میان بیماری جدید او بیماری پیشیناش وجود داشته باشد.
ترانه علیدوستی در فیلم «من ترانه 15 سال دارم» اولین فیلم سینمایی خود
ترانه علیدوستی کیست و چرا اهمیت دارد؟ترانه علیدوستی که دختر حمید علیدوستی، فوتبالیست نامدار تیم ملی ایران و تیم باشگاهی هما است. او متولد ۲۲ دی ماه سال ۱۳۶۲ است.
او زمانی که تازه ۱۸سالگی را تمام کرده بود، با اولین نمایش فیلم «من، ترانه، ۱۵ سال دارم»، ساخته رسول صدرعاملی در جشنواره فجر سال ۱۳۸۰ به عنوان اولین استعداد جدید بازیگری آن دهه معرفی شد و به سرعت به یکی از هنرپیشههای مهم نسل خود تبدیل شد.
او برای بازی در دومین فیلم کارنامهاش دو سال صبر کرد تا در «شهر زیبا» دومین ساخته سینمایی اصغر فرهادی مقابل دوربین رفت. این فیلم نه تنها نقطه عطفی در کارنامه اصغر فرهادی و ترانه علیدوستی شد، بلکه آغازگر همکاری مداومی شد که تا نیمه دهه بعد هم ادامه یافت.
همکاری این دو در فیلمهای «چهارشنبه سوری»، «درباره الی» و «فروشنده» هم ادامه پیدا کرد و ترانه علیدوستی در سطح بینالمللی شناخته شد.
یکی از مهمترین آثار کارنامه علیدوستی «کنعان»، بر اساس فیلمنامه مشترک اصغر فرهادی و مانی حقیقی ساخته شد. به علاوه، علیدوستی همکاری با مانی حقیقی را در فیلمهای «پذیرایی ساده» و «تفریق» هم ادامه داد.
ترانه علیدوستی، شهاب حسینی و اصغر فرهادی
به گزارش زیسان؛ آخرین فیلم سینمایی او بازی در «برادران لیلا» ساخته خبرساز سعید روستایی بوده است که در آن نقشی پرچالش داشت.
ترانه علیدوستی در سریال جنجالی اما بسیار محبوب «شهرزاد» هم بازی کرد که حواشی زیادی برای او ایجاد کرد، با این حال این سریال به محبوبیت او در میان عامه مردم افزود.
موضوعی که درباره این سریال بحثبرانگیز شد، این بود که محمد امامی، تهیهکننده سریال «شهرزاد» در دادگاه به اتهام سوءاستفاده از منابع بانک سرمایه محاکمه شد و در نهایت به ۲۰ سال حبس محکوم شد.
علیدوستی آنزمان از این تهیهکننده حمایت کرد، اما در جشنواره کن سال ۲۰۲۲ در پاسخ به سوالی درباره آن اقدامش گفت که گاهی مواضع او و دیگر بازیگران ممکن است اشتباه باشد و اتفاقی که درباره سریال شهرزاد رخ داد، تلنگری به همه ما بود.
ترانه علیدوستی بجز بازی در آثار درخشان سینمایی، موضعگیریها خبرساز سیاسی و اجتماعی هم داشته که در مواردی بسیار جنجال به پا کرده است.
چند سال پیش وقتی دونالد ترامپ، رئیسجمهور وقت آمریکا، با امضای فرمان اجرایی، ورود شهروندان چند کشور از جمله ایران به خاک آمریکا را ممنوع کرد، «فروشنده» نامزد دریافت جایزه اسکار شده بود.
ترانه علیدوستی پیش از اصغر فرهادی اعلام کرد در اعتراض به دستور رئیسجمهور آمریکا حاضر نیست برای شرکت در مراسم اسکار درخواست روادید بدهد. در نهایت هم اسکار بهترین فیلم خارجی به فروشنده تعلق گرفت. ظاهرا موضع علیدوستی خوشایند اصغر فرهادی نبود. پس از «فروشنده»، ترانه علیدوستی دیگر با اصغر فرهادی همکاری نداشت.
علیدوستی در سالهای اخیر به موضع گیری در مسائل اجتماعی بسیار علاقمند شده است. او زمستان ۱۴۰۱ در پی حمایتش از اعتراضات آن سال بازداشت شد و بعد از ۱۸ روز با وثیقه از زندان بیرون آمد.
در آن مقطع خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضائیه در باره بازداشت او نوشت: «ترانه علیدوستی که در مورد برخی ادعاهای مطرحشدهاش مستندی و سندی را ارائه نکرد، ساعتی پیش به دستور مقام قضایی بازداشت شد.»
علیدوستی همچنین در مسائل مربوط به زنان بارها موضع گیری کرده است. ماجرای «دختران خیابان انقلاب» و بحثها پیرامون آزار و اذیت زنان در سینما و «جنبش میتو» از جمله مواردی بود که این بازیگر شناخته شده به آنها ورود پیدا کرد.
ترانه علیدوستی سال ۹۹ با شکایت نیروی انتظامی به پنج ماه حبس که به مدت دو سال تعلیق شده بود، محکوم شد. وکیل پرونده در علیدوستی در آن زمان گفته بود این هنرپیشه «با شکایت نیروی انتظامی و ستاد امر به معروف اصفهان به اتهام اقدام تبلیغی علیه نظام، نشر اکاذیب، افترا و توهین به ماموران در حین انجام وظیفه» به دادسرا احضار شده است. او توئیتی خبرساز درباره گشت ارشاد منتشر کرده بود.
ترانه علیدوستی و سعید روستایی در جشنواره کن سال ۲۰۲۲
در جریان «جنبش میتو» میتوان گفت ترانه علیدوستی به نوعی لیدربود. ترانه علیدوستی یکی از بانیان بیانیه سینماگران زن ایرانی در اوایل ۱۴۰۱ درباره «آزار و خشونت جنسی» در سینمای ایران و جمعآوری امضا برای آن بود.
علیدوستی سرشناسترین چهرهای است که به شکل علنی درباره اعمال خشونت و آزار به زنان در پشت صحنه سینما و دلایل انتشار این بیانیه و بازتابهای آن صحبت کرد.
او در واقع به جنگ مردان پر حاشیه سینما رفت در این بین با او مقابله ای هم صورت گرفت. در یک مورد مهدی کوشکی و حبیب رضایی دو بازیگر سینما به اتهام افترا و نشر اکاذیب از او شکایت کردند.
ترانه علیدوستی در سینما به موفقیتهای چشمگیری رسید. او جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم لوکارنو سوئیس و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره فیلم فجر را دریافت کردهاست. او در جشنوارههای وزول فرانسه ۲۰۱۴ و هانوی ویتنام ۲۰۱۲، یکی از اعضای هیئت داوران بود.
او حوزههای دیگر هنری را هم امتحان کرده است. ترانه علیدوستی در نمایشنامه آنا کارنینا که به کارگردانی هما روستا، در ۱۵ آذر ۱۳۹۳ در کتابخانه ملی و در حمایت از هنرمندان مبتلا به سرطان نمایشنامهخوانی میشد، نقش «آنا کارنینا» را اجرا کرد. همچنین این نمایشنامهخوانی بار دیگر به مناسبت چهلمین روز درگذشت هما روستا (۲۳ آبان ۱۳۹۴) در کتابخانه ملی برگزار شد که این بار هم در حمایت از هنرمندان مبتلا به سرطان مراسم اجرا شد.
علیدوستی علاوه بر پیشینه بازیگری، برای نویسندگی در وبگاه شخصیاش نیز شناخته میشود. علاوه بر اینها، داستانهای کوتاه و نقدهای گوناگون او در مجلهها و روزنامههایی مانند روزنامه شرق منتشر شدهاند. ترانه علیدوستی با ترجمه داستان «رؤیای مادرم» اثر آلیس مونرو در نوزدهمین دوره کتاب فصل، در گروه ادبیات، شایسته تقدیر شناخته شد.
tags # ترانه علیدوستی ، سینما سایر اخبار (تصاویر) عجیبترین موجودات دریایی جهان؛ از شیطان دریایی تا ماهی خونآشام! حقایقی عجیب درباره اژدهای کومودو؛ از بچهداری بدون جفتگیری تا شنیدن بوی خون از ۴ کیلومتری! چه کسی لباس را اختراع کرد؛ آیا انسانهای اولیه همیشه لخت بودند؟ اولین قتل در جهان چگونه اتفاق افتاد؟!